प्रपंच रचना सर्वहि भोगूनि त्यागिली । अनुतापाचे ज्वाळी देहबुद्धी हरविली । वैराग्याचि निष्ठा प्रगटुनि दाखविली । अहंता ममता दवडुनी निजशांती वरिली ॥ जय जयाजी सद्गुरु स्वामी तुकया दातारा । तारक तु सकळांचा जिवलग सोयरा ॥ हरि भक्तीचा महिमा विशेष वाढविला । विरक्ती ज्ञानाचा ठेवा उघडुनि दाखविला । जगदोद्धारा लागी उपाय सुचविला । निँदक दुर्जनांचा संदेह निरसिला ॥ तेरा दिवस वह्या रक्षूनिया उदकि । कोरड्याची काढुनि दाखविल्या शेखी । अपार कविताशक्ती मिरवुनि इहलोकी । किर्तन श्रवणे तुमच्या उद्धार जन लोकी ॥ बाळवेष घेऊनि श्रीहरि भेटला । विधीचा जनिता तोची आठव हा दिधला । तेणे ब्रह्मानंदे प्रेमे डोलविला । न तुके म्हणोनि तुका नामी गौरविला ॥ प्रयाणकाळि देवे विमान पाठविले । कलिच्या काळामाजी अद्भुत वर्तविले । मानव देह घेऊनि निजधामा गेले । निळा म्हणे सकळ संता तोषविले ॥